Inspirowana twórczością Karla Lagerfelda Met Gala 2023 za nami, warto zatem zajrzeć do nowojorskiego Metropolitan Museum of Art i sprawdzić powiązaną z wydarzeniem wystawę "Karl Lagerfeld: A Line of Beauty". To ponad dwieście dzieł jednego z najsłynniejszych projektantów wszech czasów, ale przede wszystkim wiele eksponatów ukazujący jego proces twórczy oraz to, jakim był człowiekiem.
Dziedzictwo krawieckie płodnego projektanta mody Karla Lagerfelda jest w pełni eksponowane w nowojorskim Metropolitan Museum of Art. Wystawa „Karl Lagerfeld: A Line of a Beauty” (5 maja – 16 lipca 2023 r.) w muzeum Tisch Galleries na wystawie zaprojektowanej przez Tadao Ando oferuje wgląd w wielopłaszczyznowy proces twórczy projektanta z ponad 200 obiektami, oryginalnymi szkicami, wywiady wideo z rzemieślnikami z atelier, z którymi współpracował, a także fascynujące odtworzenia jego biurka i trybów pracy. Nazwana na cześć zamiłowania Lagerfelda do dwoistości i jego upodobania zarówno do linii prostej, jak i serpentyn, a także innych przeciwstawnych sił, definitywna wystawa podkreśla zakres wpływów projektanta, czy to sztuki, filmu, muzyki, literatury czy filozofii.
“Karl Lagerfeld: A Line of Beauty” w The Met
Notorycznie niestrudzony, urodzony w Hamburgu Lagerfeld zaczął projektować w latach 50. XX wieku i pracował aż do swojej śmierci w lutym 2019 r. W ciągu tych ponad sześciu dekad skutecznie zredefiniował sposób postrzegania projektanta mody – jako kreatywnego erudytę, a nie ograniczonego do jednej dyscypliny . Lagerfeld, rysownik-samouk, który przeniósł się do Paryża w 1952 roku w wieku zaledwie 19 lat, rozpoczął karierę jako ilustrator mody, zanim zgłosił szkice do Międzynarodowej Nagrody Woolmark i wygrał w kategorii płaszczy w 1954 roku, zanim podjął pierwszą oficjalną pracę w modzie, zostając asystentem projektanta do francuskiego projektanta mody Pierre'a Balmaina w 1955 roku. Potem nastąpiły role w Patou, Chloé, Fendi i Chanel, z którym stał się synonimem, zmieniając losy podupadłego wówczas domu, kiedy dołączył w 1983 roku.
W przypadku wystawy, główny kurator Metropolitan Museum of Art’s Costume Institute, Andrew Bolton, potraktował ją jak wizualny i konceptualny esej, a nie tradycyjną retrospektywę. Podzielona na przeciwstawne tematy, które odzwierciedlają zamiłowanie Lagerfelda do sprzeczności, takich jak kobiecość i męskość, romantyzm i militaria, rokoko i klasyka oraz historia i futurystyka, wystawa pokazuje, jak daleko zawędrował wzrok Lagerfelda, a także jak bez wysiłku potrafił zjednoczyć najbardziej odmienne inspiracji.
“Wystawa bada złożoną metodologię pracy Lagerfelda, śledząc ewolucję jego mody od dwuwymiarowej do trójwymiarowej” – mówi Bolton. „Płynne linie jego szkiców znalazły wyraz w powtarzających się motywach w jego modzie, łącząc jego projekty dla Chanel, Chloé, Fendi, Patou i jego tytułowej marki, Karla Lagerfelda, tworząc różnorodny i płodny zbiór prac, nie mający sobie równych w historii mody”
Na wystawie nie brakuje splendoru i fantazji, która jest prezentowana na zakrzywionych gestami platformach, dramatycznych pojedynczych cokołach i monumentalnych arkadach – wszystkie zaprojektowane przez Ando, który poznał Lagerfelda w 1996 roku, kiedy nieżyjący już projektant zlecił mu stworzenie studia projektowego w Biarritz to nigdy nie zostało zrealizowane. Ale jego prawdziwe piękno polega na ujawnieniu sekretów geniuszu Lagerfelda: poprzez jego wyjątkowy styl szkicowania, który był jego głównym sposobem twórczej ekspresji i komunikacji, oraz jego głębokie relacje z premieres d'atelier – szwaczkami uznawanymi za architektów wizji Lagerfelda, który przełożył swoje dwuwymiarowe rysunki na trójwymiarowe ubrania. Wywiady przed kamerą z tymi rzemieślnikami, wyreżyserowane przez francuskiego filmowca Loïca Prigenta, który śledził i dokumentował Lagerfelda w latach 1997-2019, dostarczają wnikliwego kontekstu, w jaki sposób powstawały ubrania Lagerfelda, zwłaszcza gdy jego szkice są pokazane obok gotowych ubrań.
